Kendimi Yanar Buldum Şiiri - Zübeyde Gök ...

-Tan yeri ağarırken seyreyledim âlemi,
-Her biri âleminde, hepsi başka biçimde.
-Pencereler ışıksız, kesmiş dostla selamı,
-Canlı cesetler gördüm, soğuk damlar içinde.

--Sana mı kaldı şaşkın, seyreylemek âlemi?
--Önce bir kendine bak, seyret gönül evini.
--Menzil nere sen nerde, vay haline vay emi!
--Kendimi yanar buldum kızgın korlar içinde.

--Tutturmuşsun bir çile, yazarsın da yazarsın.
--Zamana esir olup, kanarsın da kanarsın.
--Asıl çile ne demek yanına uğramazsın.
--Uğraşır çıkamazsın, zordan zorlar içinde.

--Daha vakit çok deyip, geç bunları geç dersin.
--Bir daha gelmek mi var, dilediğin seç dersin.
--Nefis denen azgının daha karnı aç dersin.
--Gelir aklın başına dar duvarlar içinde.

--Avuturdum kendimi, tek bir ümit olsa da,
--Ya diyorum unutur, görmez ise cânan da.
--Bu yüzden günüm gecem gezeliyor hicranda,
--Savrulmada bedenim boş zamanlar içinde.

Zübeyde GÖKBULUT
20-02-2007
Kırşehir