Kendimi Vuruyorum Anlamıyorlar
bir mevsim kovulmuştur işte
bir gün genişçe
nefesimin ruhumdan koptuğu,
taşa vurduğu anda aşkın
korktum diyorum insanlara
anlamıyorlar
yürüyorum ellerimde korkularım
ellerim yumruk
ellerim....
yoruldum korkularımı gizlemekten
anlamıyorlar......
maskemi beğeniyor insanlar
çocuklar değil
kişiliğimi sayıklıyormuşum geceleri
saklıdır ciğerimde aşkımın hantal koşuları
anlamıyorlar
özlüyorum
yüreğimde yalın ayak yürümeyi,
gözlerimi sürtmeyi
çatlayan pınarlara
kendimi vuruyorum anlamıyorlar
Kayıt Tarihi : 16.6.2012 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!