kendim gibi bilirim :)
onun beni bilebildigi kadarki gibi,
kesfe ciktik kendimi, seni ve o'nu bilmeyi
kendimizi
kendimi bilmenin tilsimi bilirim...
bildikce bilmedigimi bilirim
bildiklerimizi bilmeyi ararim
gördükce, okudukca, bildikce, anladikca haddimi bilirim
ben bildikce
seni
kendim bilirim
sen evrenim ben ruhun olurum
ben kalem sen olursun yazarim bilirim
dilim seni söylese
kulaklarimda beni duyarim
sen öteki olsan
karsimda sanki ben
dururum
ben seni bilmeden
seni bulmadan
kendimi vururum
sonra orda yatip kanayan kendimi bulurum
sen beni vurmusum
birgün bilirim
ben seninle vurulmusum
up uzuuun yatarim
yitik hafizali diyarlarda
dünyayinin sirrini ararim
sen’in pirtilasmamis kanimda
bilincimi yitirirsin
sen’im ben sen bunu bilemezsin
11.02.2010
Hidir KalayKayıt Tarihi : 11.2.2010 07:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
her vurdugumuz kendimiz her kaybettigimiz, aradigimiz, kendi hafizamiz, arayisimiz kendimiz vurduguguz 'öteki' beden aslinda kendi ruhumuz. kirletiyoruz toplumsal ruhumuzu...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!