Kendimi Unutuş Şiiri - Nilgün Nart

Sana gelişim kendime varışımdı
Seni sevişim kendimi buluşumdu
Sonsuz zamanın kısa bir anında
Gözlerine sessizce akışım
Hiçlik okyanusuna dalışımdı
Gözlerinden kendine bakan Ben’dim
Kendimi gördüm sevdalarda
Kendimi gördüm acılarda
Olmamış zamanlarda ki Aşktım
Akarken yaşamın içinden nehir misali.
Her vuruşta eriyen dağlarda bendim
Her darbeyi indiren dalgalarda bendim.
Ben kendimi öğüttüm
Zamanın tünellerinde
Bir değirmen misali
Ben kendimi tükettim
Kainatın bedenlerinde.
Acıyla kederle yoğruldum,
Çılgınca kendi yokluğuma dönüşümde
Ufalandım sonsuz zamanlar boyunca.
O Anlarda
Ne sen kaldın ne de Ben.
Ne zere kaldı ne de Alem.
Olduk değirmende bir Bütün.
Unuttum anlamları manaları
Beni tutsak eden
Bu bedene ait ne var ise.
Unuttum kendimi hiçliğimde
Bir kuş oldum
Özgürlüğüne alabildiğince kanat çırpan.