Kendimi unuturum Şiiri - Ertuğrul Bey

Hayat yolculuğumun son demlerindeyim
Korkuyorum akibetten
Korkum mahrum kalmak değil dünya nimetlerinden
Korkum yoksun olmak
Bir bebek gibi doğan sevgimden...
Avutmuyor hiçbir şey gönlümü
Çare olmuyor kaçışlar,
Her kacışta yakalanıyorum
Saklanmayı bilmeyen bir çocuk gibi sobeleniyorum
Sebepsiz ağlıyorum
Sebepsiz susuyorum
Uykuya veriyorum bedenimi benliğimi
Sağlık olsun sağlık kendimi unutuyorum
Konuşamıyorum insanlarla
Yaşadıklarımı aşamıyorum
İsyan etmiyorum kadere
Ne hale geldim inanamıyorum..
Hakettiysem diyorum hakettiysem
Ve artık dünyada bir hicsem
Neyin bekleyişi bu neyin
Ah bir anlasam ah bir bilsem
İnsanlar dünyada telaş içersinde
Bense nereye gömüleceğimi öğrenebilsem...
Heybemde sevgim sevildiğim
Çok yük edinmeden
Alıp başımı bu dünyadan gitsem
Hakkımda hayırlısını dileyerek
Susuyorum
Her zaman yaptığım şeyi yapıyor..
Affet kendimi unutuyorum...