Sokagimin kirik dökük kaldirim taslari
Yalinb ayak sevdam ve ben
Yolka cikasim var can feda
Kendimden bile gidesim var aslinda
Yalnizligima sarilmisim caresiz
Aynadaki yüzüme bile yabanciyim sanki
Inanmayi unutmusum ben
Aklim bile firari kendime
Simdi her gece sifa niyetine
Nöbetteyim sana ben
Benim derdim bana agir mühebbet
Kendimi unutmusum ben
Masamdaki buzlu rakim dost bana her gece
Bikmadan usanmadan
Derdimi dinleyen tek sey
Sigaramin küllügü bile sikayetci benden
Sen bogazimda tehdit kadar uzun bir kilcik
Öksürsen cikmiyor
Koparsan gücün yetmiyor
Birak beni artik yoluma gideyim
Kendimi unutmusum ben.
Astim yüzümü artik soguk sayfalara
Melodiye , Besteye, Sarkiya ve Siire
Ama gidisinin kenarina nakislar isleyip
Siirler yazmicam sana
Acikli sarkilar sarkilar dinlemicem artik
Elimin tersiyle kendimi ucuruma yitip
Bedenime hancer kivaminda
Soluklar eklemicem mesela
Artik sigmiyorum bu sehre ben tek basima
Bu sehirde olmadigini bilmek
Ve hergün sensizligi solumak
Tepemde gece gündüz hüznünüm bulutlari
Herseyimi ,hatta bütün yazdiklarimi
Unutabilirsin satir satir
Kalirsada icimde ,ince derin bir sizi kalir
Kin bile tutmuyorum artik sana ben
Ama Yasattiklarinida unutmuyorum
Vebalini ilmek ilmek boynuma
Günahini tek tek cekerim ben
Kendimi unutmusum ben
20.09.2022
Timucin Özener
Kayıt Tarihi : 6.3.2025 18:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!