Kendimi tanıyamıyorum Şiiri - Yusuf Toprak

Bazen nefsim alıp götürüyor beni,
Yapılmayacak işler,konuşulmayacak sözler söyletiyor,
Karanlık sokaklarda kimliğimi kaybediyorum,
Her aynaya baktığımda kendimi tanıyamıyorum.

Sanki başkaları tarafından yönetiliyorum,
İyiyi kötüyü ayırt edemiyoruım,
Gündüz vakti bir kör kadar bile görmüyorum,
Yarın erkenden kalkıp kendimi aramaya gidiyorum.

Kendimden yabancılaşıyorum gitgide,
Sanki ruhum bir yere gidiyor,bedenim bir yere,
Soranlara ben Yusuf'um diyemiyorum,
Artık kendimle tanışmak istiyorum.

Hayat sahnesinde perde arkasındakiler gibiyim,
Ne duygularım hitap ediyor,nede hislerim.
hiç çözülmeyecek gibi düğümlenmişim
Bana en yabancı,kendim.

Nasıl olurda tanıyamaz insan kendini Allah'ım,
Başkalarıda yabancılaşırmı kendinden?
Bu nasıl birşeydirki çıkılmaz içinden,
Yaşlar bile küstü akmaz oldu gözlerimden.

Artık aynalarla barışmak
Ben buyum diyebilmek istiyorum,
Ne para,ne pul,ne şan,nede şöhret,
Ben kendimi istiyorum!

10-08-2011
Yusuf TOPRAK