Kendimi seninle seviyorum

Kendimi seviyorum...
İçimde biriktirdiğim sevgiyi,
Merhametimin öfkemi yenmesini seviyorum.
Güneşin kavurduğu vakitlerde düşlerimle serinlemeyi,
Gecenin en koyu zamanını hayallerim ile aydınlatmayı,
Yorgunluğumu hislerim ile gidermeyi seviyorum.
Durgun olduğum zamanlarda gülümsemem ile çağlamayı,
Kahkahalar atıp, acımı kor gibi yüreğime bastırmayı,
Göz yaşlarıma toz kaçtı diyip kandırmayı,
Kendi yağımda ince ince kavrulmayı seviyorum.
Hüzünlendiğimde şarkı dinlemeyi,
Şiirler yazıp sayfalara içimi dökmeyi,
Geçmişin izini sırtımdan söküp almayı,
Kolarımdaki takatsizliği yorgunluğa bağlamayı,
Bir sazın tellerinde ağlamayı seviyorum.
Ve şımarmayı çocuklar gibi,
Sallanmayı bir salıncakta,
Koşmayı parklarda, kırlarda,
Avunmayı, iyi düşünmeyi,
Geleceğe dair planlar yapıp,
Geçmişi kıskandırmayı seviyorum..
Sen varsın diye seviyorum kendimi.
Dokunmadığım saçlarında huzuru koklamayı,
Bakamadığım gözlerinde hapis olmayı,
Bulutlara yüzünü çizmeyi,
Rüzgarlarda kokunu aramayı,
Sen ben değil biz olmayı seviyorum,
Kırıldığında suratının asıklığını,
Kavgalarımızda bağırmalarını,
Savurduğun küfürleri,
Dilindeki sivriliği,
Sırf senden bir huy diye inadını seviyorum..
Gitmek istediğinde, gitme diye ölmek istemeyi,
Kanımın çekilmesini,
Nefesimin kesilmesini seviyorum,
Ben seni kaybetme korkusunu seviyorum,
Sırf sonum ol diye kalbimi kaburgamdan sökmek istemeyi seviyorum,
Kendimi seviyorum..
Kendimde seni,
Seni kendimde bulduğum için seviyorum..
Seni seviyorum...
Seni seviyorum...
Seni seviyorum sevdamm....