Katran karası bir gecede
Kaybettim kendimi arıyorum.
Çözümü olmayan bir bilmecede
Sorular içinde kendimi arıyorum
Kapısı kapanmış yüreklerin
Uykuya dalmış gözlerin
Tükenmeye yüz tutan hislerin
Yokluğunda kendimi arıyorum.
Asfalt karası bir patika yolda
Amaçsızca yürüyorum
Son bir umut ha gayret derken
Yorgunluktan diz üstü çöküyorum.
Umutlar tükendi yok oldu hevesim
Bitti artık aldığım son nefesim
Yağmur damlasına hasret
Kör kuyularda kendimi arıyorum.
Sakın ses etme uyumak istiyorum
Bu son bakışımla gözlerimi kapatıyorum
Öyle bir uyku çöktü ki derinden
Uyanmam. Oynasa da yer yerinden
Umutsuz hayallerle hep yüreğimi avuttum
Gider ayak ben kendimi sende unuttum.
Hani o sıkıca sıktığın ellerin var ya
İşte onun içinde kendimi arıyorum.
Kayıt Tarihi : 11.12.2019 04:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamit Kalkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/11/kendimi-sende-unuttum-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!