Kendimi Sende Buldum Şiiri - Yorumlar

Senden önce de vardım, sanırım senden sonrada varolacağım. Doğanın diyalektiği gerҫeğinden yola ҫıkarak ve „devr-i daim“ sistemiyle binlerce ton yapraktan bin yıl sonra ҫıkan bir gram toprak gibi dönüşeceğim türlü türlü yaşama şekillerine…
Zaten hayat da „bu dünyada ki yaşam felesefesinin değişim ve dönüşümüyle hiҫ tükenmeden renkten renge değişen bir yolun yolcusu olmak demektir. Ben ölüme inanmayan, ama değişime inan birisi olarak bir sürekliliğinin doğa anaın bağrında, ilk önce yorgun bir bedenden ҫıkarak başka bir bedene, şekle, ağaҫa, hayvana, bitkiye, toprağa, suya, maddeye, madene dnüşe dönüşe hep varolacağım. Bütün kirliliğe, acımasızlığa, ezilmeye, horlanmaya, aşağılanmaya, dışlanmaya, sevilmeye, sayılmaya, kabullenilmeye ve reddedilmeye dair ben yinede kök salarak yaşayacağım yüzbinlerce yıl. Hatta bu üzerinde yaşadığımız atmosfer denen gezegenin binlerce ton ağırlığında bir meteorun yeryüzüne ҫarpması halinde bile başka bir şekle dönüşerek varolacağıma kesinlikle inanıyorum bilinҫli bir ateist elbisesi giyen birey olarak.

Belki ilk olarak yorgun bedenlerimizden göҫ ederek solan ruhumuz, daha sonrada düşüncelerimiz olacaktır. Yaşamda sanırım kanımca bedenin ve ruhun yorgun bir kirlenmesiyle yok olacaktır. Yeryüzü denen atmosfer özümüze ait olan her şeyi silip süpürerek mecazi olarak öldürecektir. Ama bu ölümü ben bir ölüm olarak değilde bir doğal dönüşüm olarak alıp kabul ettiğim iҫin yaşamı bu dünya veya öbür dünya diye bir ikilemeye ayırt etmek istemiyorum. Bunun arkasından giden sadece gözlerim olacaktır solan ve yeniden başka gözlerde canlanan. Sevmekten öteye giden bir nefretimin olmadığı gibi, aşktan öteye giden bir yasakta söz konusu olmayacaktır. Yaşam da, „her şeye maydonoz olmak“ denen bir deyim vardır. Bu deyimle anlatılmak istenen vicdanımızdan öteye geҫen kinin geҫerli olduğu bir evrende sevgi dolu duygularla kendini bularak, kirlerden arınmak demektir. Ve her doğan kızıl şafakla beraber doğum bir günlük yaşayan bir kelebek gibi akşama tamamlamak demektir. Yani her akşam binlerce kez ölerek şafak başka bir canlı olarak yaşamaya ve yaşatmaya vesile olmak demektir.

Bazen egoistҫe olan duygularımızın acılarını bastırarak değilde özgürlüğün okyanusunda dinlenerek işlenmiş cinayetlere kriminal ҫözümler bulan uzman bir ekip gibi, ruhu, bedeni, düşünceleri ve duyguları bir bütün olarak harekete geҫirip yaşamaktır yaşamı kendi iҫ alemimizde… Narsistҫe ҫektiğimiz özgürlüğün acısını, kıyısına dayanıp dinlenerek yaşadığımız anlaşılmaz iҫ kaoslarımızda işlediğimiz cinayetlerin kargaşasını hüzünlü bir şekilde yenilikler yaratmaktır hayat felsefesiyle beraber. Hüzünü bastırdığımız kendi kederimizde, farkında olmadan yitirdiğimiz kalbimizin mahzun sevincini yalın bir şekilde kayıplardan kurtaran gerҫeğidir insan özünün. Belki hayatın ҫekilmez yükünden arınıp şekilden şekile ve payımıza düşen travmalı mutlulukların acıya gönüllü bir ömürle gönülsüz bir sınır koymaktır geriye kalan. Hiҫ bir ҫıkara dayanmaya, yalın, sade, temiz, berrak, arı ve duru olarak… Bu durumlarda bazen hayatı anlamamak ve ona anlam yüklemeden yaşamak duygusal halimizin vazgeҫilmez bir parҫası olarak ҫat kapı gelip konuk olan misafir gibidir.