Seni çok özledim,
Kahverengi ışıl, ışıl gözlerini,
Hayattan zevk alışını,
Kocaman yüreğini ve korkusuzluğunu,
Bitmek, tükenmek bilmeyen enerjini,
Sevdaya dair cümelelerini özledim.
Sadakatini ve en çokta okumanı özledim.
Saatlerce durmadan, yorulmadan derdini anlatmanı özledim,
Ettiğin kavgaları çok özledim hayatla.
Yıkılırken kalkışını özledim.
Kalkmaya dermanın olmadığında ağlayışını özledim.
Ben seni çok özledim.
Nereye gidersem, gideyim benimle gelişini çok özledim.
Kendini beğenmeyişini özledim.
Her şeyi bir kenara bırak ta gülebilmeni çok özledim.
İşte varsa yoksa sensin canım kendim.
Kayıt Tarihi : 13.9.2023 14:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!