KENDİMİ ÖZLEDİM
Bu koca âlemde, bir kendim bilirdim
Herkes bir âlemmiş kendi içinde.
Niceleri, ararken kendi kendimi
Ben kendimi buldum senin içinde.
Seninle ulaştım ben, kendi içime,
Ben sendim, düştüm kendi kendime.
Varlık yokluk, yokluk varlıktır, iç içe
Sen vardın, yok iken de içimde
Kendimi özledim sen varken içimde.
07.05.2002 — 22.17
Sinan OğuzhanKayıt Tarihi : 4.2.2007 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir sohbet esnasında gelişigüzel ağzımdan çıkan bir laftı 'KENDİMİ ÖZLEDİM' sözü. Kendimi gerçekten özlemiştim.
zaman zaman hepimiz, başka başka kişilerle..
başka başka işlerle o kadar yoğun oluruz ki,
kendimizi tamamen unuturuz ve birileri bizi bize, bir vesile ile hatırlatır...
ve her daim, nihayetinde kendi kendimize kalırız,
.. şu koskoca alemde...
unutulmayalım ki, yalnız değiliz..
şiirinizde kendimden birçok şey buldum..
teşekkürler...
yüreğinize sağlık..
saygılar selamlar...
TÜM YORUMLAR (1)