Kendimi Öldürdüm Dün Gece

Dün gece söndü şehrin gece güneşi
Hilal keskin bir bıçak bundan böyle
Artık parıldayan yıldızları yok gökyüzünün
Üzerinde sinsi karanlığın var sadece

Dün gece kurudu pınarları şehrin
Hiç yağmur yağmıyor,
Yağmayacak bundan böyle
Sokakları boş ve pis
Çocuklarının gözünde kin ve nefret
Kimseye gülemeyecekler artık
Belki,
Acizliğin ve ölümün
Soğuk tebessümü dudaklarda..

Dün gece bir adam öldü bu şehirde
Dün gece bir adam öldürdün bu şehirde
Dün gece bir adam öldürdüm bu şehirde

Ateşten damlalar koymaz artık bana
Acıtmıyor bundan böyle
Giydirdiğin ateşten gömlek..
Dün gece
Cehennemin tüm ateşleri doldu kalbime
Sevgim kadar sonsuz,
Yanıyorum artık eserinle..
Koymuyor artık ateş, acı
Hislerimi öldürdün dün gece..

Buz gibi vücudum, ellerim
Isınmasın kimse bundan sonra
Isınanlar gelmesin aklıma
Yüreğimde ateş, kalbimde ateş
Ruhum param parça

Dün gece birini vurdular bu şehirde
Hemde tam kalbinden
Ruhunu, benliğini, sevgisini
Herşeyini aldılar elinden,
Yüreğini..

Dün gece bir adam öldü bu şehirde
Dün gece bir adam öldürdün bu şehirde
Dün gece bir adam öldürdüm bu şehirde
Her gece öleceğini bile bile
Her sabah ateşlere doğmanın acısı..

Kendimi öldürdüm dün gece
Her gece katilim,
Her gece “katilsin” bundan böyle..

Aykut Demirci
25 Kasım 2001 Pazar - 02: 00 Karşıyaka