sen de biliyorsun herşey anlamsız aslında
bunca yaşanmışlık
genç yaşlarımıza sığdırmaya çalıştığımız
günlerin yetmediği hayatlarımız
bize hafif gelen
başkalarının kaldıramadığı gelecek umutlarımız
sen de biliyorsun
elimizdekiler yetmiyor değil aslında
yanlış ellerde yanlış yerlerdeyiz
yolumuzu kim çiziyor diye sormuyorum artık
yaşadığım hayat benimse
kim bunlar da demiyorum artık
bir pencere duruyor önümde
haklısın baktığım gökyüzü ortak
herşey ortak biliyorum
ama ben o nefesi alamıyorum
ve karışmıyor nefesim o havaya artık
dedim ki çekip gitsem
dedin ya ne farkedecek
hiçbirşey biliyorum
sen de biliyorsun
biz ne kadar çaba sarfetsek de
ne kadar boğuşsak didinsek
farketmeyecek
sanırım öğrendim şimdi şimdi
oturup beklemek lazım
sen de biliyorsun
iyiyi yaşamak için ne yaptıysak
kapılar hüsranla kapandı yüreklerimize
ne geri açıldı umutlarımıza
ne de biz açabildik yeniden
kırılmış kanatlarımızla
şimdi son noktada
binlerce hayatın dolduğu bir hayatımızla
bunu anlayacak bir hayatı beklemek
ne acı değil mi
beklemekten nefret ederken
beklemek zorunda olmak
beklemek
kaç güneş kaç karanlığa
kaç karanlık sabaha yol alır bilmiyorum
kendimi kendime terkettim
bekliyorum...
Ayşin UluğKayıt Tarihi : 14.8.2001 18:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
böylesine güzel bir anlatisda
sarilerimiz neden suskun kalmis bilmiyorum ama
ben susamadim!
sen de biliyorsun
iyiyi yaşamak için ne yaptıysak
kapılar hüsranla kapandı yüreklerimize
ne geri açıldı umutlarımıza
ne de biz açabildik yeniden
kırılmış kanatlarımızla
heleki bu kisimda..
yüreginize saglik der
siir tadinda günler dilerim!
TÜM YORUMLAR (1)