Bütün gece gözüme uyku girmedi.
Bir ara gıcık tuttu beni yataktan fırladım,
Kendime gıcık oldum.
Sonra düşünmeye başladım,
Sayıkladım;
“Ben yine nerde hata yaptım…! ”
Vicdan azabı çekiyorum,
Azap çekiyorum.
Kuş cıvıltıları başladı…
Uyumak yakışmaz bana artık.
Dünya uyandı…
Doğa sesleniyor,
Hayat çağırıyor,
Yaşam bağırıyor…!
Kendimi kaybettim gören var mı?
Hayır delirmedim…
Filozof oldum.
Kendimi bulursam deliririm!
Ben; Dünyanın En Duygulu İnsanı’yım,
Dediklerim çıkar…
Çünkü kalbimde hissederek söylüyorum.
16 Kasım 2009 Bugün, 06:54:46-
16 Kasım 2009 Bugün, 07:06:06
Kayıt Tarihi : 16.11.2009 07:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

bazen hepimiz kaybederiz kendimizi...
saygılar kaleminize...
TÜM YORUMLAR (2)