Kendimi Kaybettim Şiiri - İlyas Gültekin

Kap kara gök yüzü bugün,
Gökten yine üzerime baş edemediğim sorunlar yağıyor.
İçimde adına kırgınlık denilen büyük bir yorgunluk var.
Bırak mücadele etmeyi, oturup beklemeye dahi gücüm kalmadı.
Arada bir güzel birşey olsa yine savaşırdım da,
Ucundan tuttuğum herşey imkansızlığa sürükleniyor.
Hak ettiğimi düşündüğüm noktalar var evet,
Ama hiç biri diri diri öldürülmek için yeterli bir sebep değil..
Yaşarken umutları idam edilmiş bir mahkumum ben.
Gözlerindeki ışığı gasp edilmiş,
Elinde avucunda ne varsa alınmış,
Derin düşüncelere müebbet yemişim ben,
Çaresizliğin esir aldığı bir mahzendeyim,
Sabah güzel şeyler olacak diye uyuduğum yatağımda hücre havası var şimdi.
Olmuyor işte.
Kaderim bu demekten başka avuntu kalmadı elimde,
Ve biliyormusun anlatmak birilerine en az yaşamak kadar acı veriyor.

Kaybettim;
İlk önce kendime olan inancımı,
Sonra insanlara olan güvenimi kaybettim.
Kendimden çok insanları düşündüğüm için,
Kendi karanlığıma bakmadan onlara ışık olduğum için,
Yaralarımın acısını unutup, onların yaralarını sardığım için kaybettim.
Ben bu savaşta en çok kendimi kaybettim.
Açıkçası bulmakta istemiyorum artık.
Çünkü herşeyi bir daha yaşamaya ne gücüm nede hevesim kaldı.
Çürümeye yüz tutmuş eşya gibiyim,
Toprağında ot bitmeyen mezar gibiyim,
Rafta toza terk edilmiş kitap gibiyim,
Kimsesi kalmamış yetim gibiyim.
Yaşamaktan vazgeçmiş, ölmeyi bekler gibiyim.
Ve ben şimdi herkes gibiyim...

Çekip gidesim var herşeyden, herkesten.
Aklımda dolanan zehirli düşünceler var.
Kalbimi sökesim var kaburgamdan,
Umursamadan ve aldırış etmeden kimseyi,
Bağrımdan çekip hüzün hançerini, oluk oluk akıtasım var merhametimi,
Bir buluta yaslayıp sırtımı, başı boş bir rüzgarda savrulasım var.
Biliyorum tüm bunlarda bir işe yaramayacak,
Bu yüzden kapatıp kendimi bir odaya öylece ölmeyi bekleyesim var..

Kelimelerle kavgalıyım,
İçimden geçen her düşünce ile büyük tartışmalar yaşıyorum.
Aklım ne zaman iyi olacak yalanına yönelse,
İçimin yanmaları ile çelişiyorum.
Kendim inşa etmediğim hayatı neden zorluyorum ki zaten.
Elimde ne kaldı diye sorduğumda,
Gözüme çarpan hayal kırıkları,
Karşılıksız kalmış sevgim,
İyi niyetimi katletmiş kötülükler,
Bide gözüm yanmasın diye sildiğim bi kaç göz yaşım.
Ve ruhunu teslim etmeye hazır naşım.
Ne olur...
Lütfen...
Gidin başımdan...