4 Ağustos 2012
Kendimi Kaybediyorum
Her mevsim artık kış gözlerimde
ve gönül bahçeme düşen her kar çiçeklerimi soldurdu
Her gece benliğimden bir ben çaldı
ve o çocukluğumu, umudumu kaybettim
Her an nefes almak daha da zorlaşır artık
içimden beni çağıran bir ses duyarım, kimin beklediğini bilmeden
ancak yakalamaya gücüm yok
artık koşmaya gücüm yok
bu kış bahçemde çiçeklerimi uyandırmak için çabalıyorum
Göz yaşlarım ile..
Benliğimi kaybediyorum
Toprağa karışıyor dökülen her damla göz yaşım ile
Tüm bahçeyi gözyaşlarımla suladım
Nefesimden nefes kattım
Sadece küçük bir umut ile..
ama kendimi kaybediyorum..
Kayıt Tarihi : 19.8.2017 22:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!