Kendimi Kandırmışım Şiiri - Müzeyyen Yavuz

Asi yüreklim
sen bana Aşksın,
sen bana sabahın
doğan güneş gibisin,
sen gecem,gündüzüm,
ağlayan göz,gülen yüzüm,
sen bana Aşksın.
sen bir nefes,
sen bana gökyüzünde
güneş gibisin.

Sevdam
sen benim ömrüme
hayatsın sen bana nefessin
sen benim damarda
damla kan gibisin.
Asi yüreklim
senin adın Aşktır

diyordum ki...
ben sana gönlümü verdim.
İyi de gönül dediğin nedir ki.
Ey Sevgilim.
ben sana hiç gönlümü verirmiyim
çünkü gönül dediğin
toprağa girince toz olur,
toprak olur.
ben sana ruhumu verdim.
Çünkü,
ruhum sende sonsuzluk olur.!
sadece bir hayale dalmış
ve kendimi kandırmışım.
gerisi hikaye..