Kendimi Kandırmaktan Şiiri - Mehmet Dumanlı

Kendimi Kandırmaktan

Artık sofraların bitik mezesi olmaktan,
Dumanlı ortamlarda pembe düş görmekten,
Deve kuşu gibi kafamı kuma gömmekten,
Bıktım bıktım usandım artık.

Efkarların dağıtıldığı meyhanelerin, barların,
Karısına kızamayan adam olmayan adamların,
Parasıyla her şeyi satın alacağını sananların,
Kaprisinden bıktım usandım artık.

Kendisini dev aynasında görenlerin,
Olduğu gibi değil istediği gibi görünenlerin,
İçmesini bilmeden içerim deyip içenlerin,
Sarhoş olmasından bıktım artık.

Karanlık kuytu köşelerde yaşamaktan,
Yaşadığımı sanıp kendimi kandırmaktan,
Yüreğim kan ağlarken gülmekten,
Gülerken ağlamaktan bıktım artık.

Bıktım artık yalanlarla dolu bu hayattan,
Ya yaşamalıyım geri kalanı yeni baştan,
Ya da bırakıp çekilmeliyim bu yarıştan,
Bıktım artık kendimi kandırmaktan.

09.06.2008