Bir zamanlar,
Korkaktm
ödüm kopardı
yollarıma gül dökmeyeceksin diye değil, yollarımda kaybolacaksın diye,
yürüdüğüm yollar sana çıkmayacak diye, uykusuz gecelerimde
seni kaybedecem,
bir daha bulamayacam diye,
hani aldığım nefeste sen vardınya,
nefessiz kalacam diye ödüm kopuyordu, anlayacan ben çok korkak biriydim,
sensiz ne varsa korkuttu beni,
ödümü patlattı,
korkuların sonu olmaz biliyorum,
sonu olmayan sensizlik
çok korkuttu beni,
canımın yanması ödüldü,
esirgediğin bir mesaj,
bir güler yüz,
bir tebessüm,
bir selam
avuturdu fukara yüreğimi,
dedimya ölümsüzlük gibiydi,
ödüldü,
Dünyada
bu kadar katliam
ve insanlığın katledilişi varken,
insanlar birbirlerini öldürürken,
benim
sevgi dolu duygularla yaşlanmam,
bir insanı daha güzel
Daha çok,
daha itinalı sevmek için uğraşıyorum.
kendimi kahraman sanışım ondan,
Kayıt Tarihi : 23.4.2024 12:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!