Kendimi insan saymaktan utanırım
bir kadın dururken öyle yalın haliyle karşımda
İlk aldığım nefesin yeridir kadın
beni dokuz ay taşıdığı karnında
sonra ilk kalp atışıdır duyduğum onun kollarında
ilk duyduğum sestir kadın
yumuşak bir ezgi ile söylediği bir ninni sırasında
ilk harfimi öğreten de kadındır
ilk ellerimi tutup yürüten de
hayattaki ilk adımımın izidir kadın
cehaletin tek korktuğudur
anadır, yar dır, bacı dır, kardeştir
candır, canandır, yoldaştır
savaşta ve barışta kucağında olmayı
kollarında olmayı istediğin tek şeydir kadın
ağladığında ismini zikrettiğindir
Allah'ın bile ayaklarının altına
koskoca cennetini serdiğidir kadın
şimdi tüm bunları bilirken
nasıl söylerim ben insanım diye
İNSAN OLAN KADINDIR
Bende İNSANOĞLU...!!!
Yüksel ŞEKER
Yüksel ŞekerKayıt Tarihi : 11.7.2020 12:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!