Kendimi ifade edemediğim kadar yorgunum: ŞU AN GİBİ!
belkide çıkışı bulamayan kaybolmuş yolcu gibi savunmasız ürkek bir haldeyim, kimsesizliğimi emanet edecek kadar cesaretim yok!
Acılar sarsa da etrafımı, dört bir yanım hep uçurum! o an anlarım ki, geçmişimden gelen yorgun yılar dan geçitler bulurum, sınır tanımaz girdaplar alıp çeker içine, etrafın karanlık kuyu YUSUF gibi kurtarılmayı beklerim kim bilir?
Belki bir gün, dinleneceğim bir durak bulurum, sonsuza kaparım gözlerimi
her şeyden uzak sonsuzluğun penceresinden el sallarım!
kapanır perde son bulur izlediğim filim! ne ben kalırım o zaman nede hikayem! ! ! tozlu raflara kaldırılmış siyah beyaz anılarım kalır geriye olur ya
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…