Kendimi hatırlayamıyorum.
Kalıcı bir hafıza ayıbı yokluğun..
İçinde öldüğüme şahit oldum..
Dil ürktü
kalem sessiz,
kağıt bir ağıdın şekline bürünük,
yalnızlığa...
Bünyemi fünyeyle patlatıp, mutluluğumu pataklıyor yokluğun.
Aklım bir Aşk havada.
Cebimde karmakarışık bir bozukluk beş kuruş etmezliğim hayatında..
Sen beni bir kez daha öldürsen
Ben yine bakarım sana içerimde..
Gitsem iyi olacak kendimden..
Vakit çok sen olmuş, hiç farketmemişim..
Gelsen iyi olacak kendine..
Vakitsiz üzerimi örtmüşlüğün yüzünden Aşkın kesilecek bilesin..
Kayıt Tarihi : 13.3.2011 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!