Aynaya bakınca kendimi görmüyorum artık.
Bu gözler benim değil sanki.
Boş ve anlamsız bakıyorlar.
Ellerime bakıyorum, hareket etmek istemiyorlar.
Sonra uzaklara dalarken yakalıyorum kendimi.
Acı görüyorum, hüzün görüyorum...
Baştan aşağıya vücudumu süzüyorum;
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta