Kendimi Gördüm Şiiri - Ahmet Mavi

Karanlık dehlizlerde
Günebakan gibi başım
Gövdeme ağır

Ağırlaştıkça çöktüm
Çöktükçe kendimi gördüm

Kör oldum gökyüzünü buldum
Rüzgarı ilmek ilmek işledim
Bulutları örgü yaptım

Kor oldum ışığı gördüm
Işığı gördüm kör oldum

Evreni bölerken parça parça
Bıçak gibi sert ve keskindim
Böldüm dünyaları alemler buldum

Her şeyi gördüm,
Her şeyi bilemedim

Sesin az ötede,içimde
Ne zaman dokunsam
Yok oluyordun

Ben yok oldukça o vardı
Onda kendimi gördüm