Kendimi Dinliyorum Şiiri - Muzaffer Taş ...

Çocuklar yine şarkılar söylüyor.
Dillerinde kelimeler,
hep sevgi sözcüklerde,
Kalplerinde yaşıyorum mutluluğu.
girip çıkıyorum acıtmadan,
kendim buluyorum ritmimi,
onlarla çağlıyorum.
Şarkılarında çocukların yaşıyorum.
Kendimde olmadığı kadar, onlarlayım.
Sularında rüzgârında, tasalarında,
Boğulmamaya, dualarım.

Çocuklarla onlar kadar gençleştim.
Ninnilerinden öğrendim en güzel besteleri.
özgür esen rüzgârlarca.
Kaçıyorum eski demlerden,
Müziğin tutsak olduğu,
“içki sofralarına”
acıyorum.
Gönlümü dinliyorum, susuyorum.
Kral bilmişim şiirlerin tahtında kendimi,
sağlam oturmuşum.

Onların yüreğinde bir bayrak yarışında,
Zeus’un meşalesini,
fırlattım karanlıklara.
Artık onlarlayım aydınlık yollarda.
Yorulunca izin aldım,
Bırakıp başka âlemlere gitmeye.

Onlarla çok uzaklara bakıyorum,
Görülemeyecek kadar uzak,
Yadsınamayacak gerçeğe.

Ağlamaya gerek yok.
Onların dertlerinde gözyaşım,
Bozmasınlar bestelerimi,
hakikat senfonisi hep çalsın.
Şeytanların bilmediği notalarda,
Ruhumun ritmiyle dinliyorum onları.
Başka cennetlerde görmeye.
hepsini istiyorum.
Güzel bir enstrüman olmuş bütün tabiat, kendimi dinliyorum.