Kendimi dinliyorum sessizce derinden.
Her gece deniz kenarı balıkçı kahvesinde,
Ay vururken kendini denize,
Ben vuruluyorum kendi içimde.
Yakamozlara dalıp kayboluyorum,
Ruhumun derinliklerine hapsolmuş
Yaralarımı kanatıyorum her gece
Savruluyor düşünceler bir bir
Dalgalara kapılıp gidiyorum.
Hayatı sorguluyorum sonra
Kendi payıma düşen kaybedişleri
Sonra yalnızlığımı düşünüyorum.
Ben her gece bu balıkçı kahvesinde,
Düşünüp,düşünüp sessizliğimde,
Gözlerim denizde kaybolurken
Ben içimde bir yerlerde ölüyorum
Ben her gece bu balıkçı kahvesinde,
Sessiz,derinden,acıtan,kanatan,
Bir kaybolmuşluğu sorguluyorum.
Alıştım artık alışkanlığım oldu,
Kendimi kendim avutuyorum.
Ben her gece deniz büyüklüğü
Ayrılıklara hasret büyütüyorum! ...
Kayıt Tarihi : 21.7.2008 02:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)