Kendimi çok özledim biliyor musun?
Gülen güldüren sözlerimi.
Dinlerken eriyip giden binlercesini.
Yinede, severek siyahları sürme diye çektiğim gözlerimi.
Umudu soluyan, tertemiz nefesimi.
Herbir karesini adımladığım bu şehrin
Gökyüzünü çınlatan kahkahalarımı.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla