Kendimi bulsam Şiiri - Hasibe Atış

bir şeyi anladım bu gece,
hani hep acı çekene,
unut deriz ya,
unut....
acı unutulur mu..
acı,
dikiş tutmaz yürek yarası.
bir yanık gibi,
derine gider,
dokundukça,
görülmez içinin kanaması.
bazen,
olursa gözyaşı,
ağlayabilirsen,
sarılabilirsen gözyaşına,
utana sıkıla,
yastıklara gömersin başını.
gizli gizli,ağlayabilirsin.
o da kimseler bilmeden,
bel ki;
içinin zehrini akıtırsın kuş tüyü yastıklara...
acımaz artık için,
o da belki;
gün be gün,
iyileşir dikiş tutmaz yürek yaran..
bir de ağlayamamak var ya,
için için yanmak var ya,
ağlamayı da unutmak,
körelmek,
beton gibi bir yüreğe sahip olmak...,
içini pas bitirmiş
bir yürek.
öyle belli belirsiz,
şuursuz,
yaşamak var ya.
rüzgâr da sallanan yaprak gibi,
kurumuş bir toprak gibi.
hedefsiz,
hayat kasırgasına yakalanmak var ya.
ah.! !
hangi akılla yol alsam,
hangi rotayı takip etsem
hangi limana sığınsam;
kendime gelsem,
de,kendimi bulsam..! ! ! !

...DENİZ YILDIZI..