Kendimi bulmak Şiiri - Oktay Çekal

Kendimi bulmak…

Gözlerimi açıp, uykudan uyandığımda…
Bir karanlık güne, nefes aldığımı gördüm.
Oysa hayallerimde, hiç karamsar değil,
Gökkuşağı duyguların, renklerini boyardım.

Kendimi bulamıyor, hiç anlam veremiyor.
Hayatın her anında, kaybolmuş gibiyim.
Aradıkça ışığı, sönüyor her yanımda,
Bir başka diyarda, sanki yabancı biriyim.

Tut ellerimi doğan güneş, üşüyor yüreğim.
Ben böyle olmamıştım, her yanım yalnızlık.
Ruhum bazen kaçar tenden, durmaz bende.
Yaşayan bir cenaze gibi nefes alışım.

Ey hayat!
Duy sesimi ver artık aldığın gülüşümü.
Gökyüzüne bakmak istiyorum, bir martı uçarken…
Deniz kenarında, dalgaların dansını seyretmek,
Artık, kendimi bulmak ve yaşamak…

Oktay ÇEKAL
12.09.2016-11.19