Kendimi Arıyorum Şiiri - Saliha Öcal

Derviş misali yollara düştüm.
Tozlu ve dumanlı sahralar geçtim.
Gidenlerin ardında değilim.
Kaybolan kendimi arıyorum.
Bulabilirsem ikna edeceğim.
Derdin nedir ,diyeceğim.
Çıkar ilişkili dostluklar...
Menfaatli biyolojik bağlar...
İhanet edip, terk eden sevdalar...
Sonu hüsran olan manevi bağlar...
Ellerimden tutup,bırakanlar...
Ümit verip,ümitsiz yaşatanlar...
Sağ gösterip sol vuranlar...
Koşturdum,boş hayeller peşinden...
Buldum derken,düştüm acının eşiğine...
Aratmadı;her gelen yeni,eskiyi.
Birbirlerinden haberdarlar mı ne.
Simaları farklı davranış ve lisanları aynı.
Kandım,iki çift tatlı sözlerine...
Yedim,defalarca yüzüme silleler...
Olanlardan muafsın,kalk ayağa toparlan.
Üzerindeki tozları silkele,leke bırakmadan.
Haritan elinde,pusulan cebinde.
Koordinatları belirle ve usanmadan ilerle...
Engellere taviz vermeden ilerle...
Geceni gündüzüne katarak ilerle...
Kendini buldun,sakın kaybetme.

01.10.2024 Van