Kendimi Buldum Şiiri - Turgut Çört

Çok aradım, elekten eleyip taradım,
En sonunda Kendimi buldum.
Yüksekte uçtum, yeri geldi kırıldı kanadım,
Hataların kolunda Kendimi buldum.

Değiştim, neyim varsa serdim önüne,
Uğraştım yaratılanın gireyim diye gönlüne,
Hatasıyla, yanlışıyla, eksiğiyle geldim bu güne,
Hak yolunda Kendimi buldum.

Zamanın değeri anlaşılır geçtikçe,
İnsan kalmıyor etrafında seçtikçe,
Olgunlaşıyorsun hataları düzelttikçe,
Düşünceler arasında Kendimi buldum.

Anlatamadım insanlara hak ile batılı,
Bu zamanda düşüncelerin bile satılı,
Hatalıyım hem de ne kadar hatalı,
Akların karasında Kendimi buldum.

Maalesef mazlumlar var her yerde,
Kulak veriyorum insanlardaki derde,
Ağlayamam delikanlılık var serde,
Kulların yarasında Kendimi buldum.

Paylaşmayınca ne yapacaksın parayı?
Anlamıyorum para para diyerek tapınmayı,
Görmüyor muyuz üç kuruş için çırpınmayı?
Yokluğun parasında Kendimi buldum.

ÇAKIR’ın vermişim sırtına yükü, eline kalemi,
Görüşüm dünyalık değil, takmam alemi,
Ne yapsın yoksulun eksilmiyor derdi, elemi,
Garibanın narasında Kendimi buldum.