Kendimi buldum kaçarken yalnızlığıma
İnsanlığını yitirmişlerden uzaklaşırcasına
Bir huzur aradım durdum divane gibi
Sonsuz bir çalkantılar denizinde
Rüzgarında savrulurken hayatın
Ufkun ötesinde birşeyler arayıp durdum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta