Kendimi bulamadım Şiiri - Mutlu Bal

Sırra mı karıştı , ismim benim ?
Niye görülmez , niye bilinmezim ?
Sorup bahtıma , cevap istedim ,
Cevap içinde kendimi , bulamadım …

Dedim bu düşü , hayra yorayım …
Arayıp şer içinde , hayrı bulayım …
Selâm verip , kelâm duyayım ,
Kelam içinde kendimi , bulamadım …

Güne darıldım , gündüz içinde …
Sese aldandım , çığlık içinde …
Göze bağlandım , gözler içinde ,
Göz içinde kendimi , bulamadım …

Bağışla sevdiğim , bu gün ölmedim…
Sözümü tüketip , lâla dönmedim …
Sevdanı unutup , dedim seveyim ,
Sevda içinde kendimi , bulamadım …

Varsın bir adım , ‘sevdalı’ olsun …
Gölgem göklerde , aşka dokunsun …
Dönüp yeryüzüne , düğün kursun ,
Düğün içinde kendimi , bulamadım …

Bakıp imrendim , sevip sevilene…
El-ele dolaşıp , gülüp sevinene …
Talih gülmeyecek , sanki yüzüme ,
Talih içinde kendimi , bulamadım …

İsterdim adıma , yazılsın şiirler …
Uyaklı- ayaklı olmasın , düz yeter …
Hece - kafiye , düzen istemez ,
Söz içinde kendimi , bulamadım …

Sıratın adı belli , kıldanmış ince …
Dünya faniydi , hani herkeste ?
Yer ettim sanırken , bir gönülde ,
Gönül içinde kendimi , bulamadım …