Sensizliğin içinde tükendi gençliğim
Anlamsızlıklarda kaldı her yeni ümidim
Beni bu sebepsizliklere sen zorladın sevdiğim
Aldın götürdün sevmeye dair her ne varsa ömrümden
Beni bu saçma yaşamımda sebepsiz bıraktın
İyicesine gömdün beni bu lanet fırtınalı denizlerime, batırdın
Hiç kurtar diye yalvarmadım sana çabalamadım hiç
Sen gidince zaten ölmüştüm ben
Şimdi yaşamayan ömrümde sahte yaşantıları oynuyorum
Yokluğunun efkarını bir sigara gibi çekiyorum içime
Kendimi bitiriyorum ben...
Kayıt Tarihi : 29.1.2007 23:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!