Kendimi bir elli yıl sonraya hazırlarken...

ölümümü düşünüyorum
sensiz giderken
ölümümün nasıl olacağını
ve kucağımda taşırken yanımda oturanların
aslında bana hiç benzemeyen
tarafı olacak olanların yanında
kendimi elli yıl sonraya hazırlarken
karar kılıyorum ölüme
ve ölümden sonraki ben
nasıl biri olacak bilmiyorum.

yıllar geçiyor, unutuluyor pembe hayaller
okumuşluğu yazmışlığı olmayan hayatımın
penceresini açıyor eski ve yeni arasındaki duygular
şimdi ayakta okumayı sökmektesin
herkesten habersiz
sana ne desem yine sokak lambasına bakarsın
çünkü bu sefer seni hiç görmemek üzere gidiyorum
bilmiyorum farkında mısın?