Kendimi bilme Şiiri - Ömer Çetinkaya

Allahım(cc) ne bu bendeki bulanıklık,
Vuruyorum başımı taşlara,
Sular gibi durulur,
Kendimi bulurum diyorum,
Olmuyor,olmuyor,olmuyor.
Ben kendimi bilemiyorum.

Allahım(cc) neden yetmiş bin Nikab
Neden ben hep kaostayım,
Biri bitiyor biri başlıyor,
Yok bir sükun yüreğimde,
Bir yitiklik içindeyim, ilanlarda
Ben kendimi bulamıyorum.

Bir başlangıç peşindeyim Allahım(cc) ,
O ulu başlangıcın,
Neredeeen nereye,
Bu ulu yolculukta benim kârım ne ola?
Ne götüreciğimi bilip,
Ben erzakım almıyorum.

Basit şeylerin altında eziliyorum Allahım(cc) .
Çok basit şeylerin,
Yemek,yatmak,tuvalet gibi,
Böyle basit işlere bunca ziynet,
Hep zayiattayım yıllardır,
Ben bir türlü dolamıyorum...

20.01.1992