Kendimi bildim bileli,
Savruldum rüzgarda kuru bir yaprak gibi,
Her sevdim diyenin peşinden koştum,
Değer verdim karşılık beklemeden,
Ama hep üzüldüm, ayağım takıldı, yere kapaklandım, yüzüstü bırakıldım..
Fakat kalp unutmaz hiç bir acıyı,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta