Kendimi bildim bileli, kazandım her şeyimi helal,
Haksızlıkların karşısında celallendim olmadım lal.
Ne zaman bir mazlum görsem,
Kesilirim iştahtan perişan olur bendeki hal ve ahval.
Kendimi bildim bileli,yüreğimde ağırladım insanları,
Her daim paylaştım onlarla sevinç ve tasaları.
Namusumun dışında her şeyimi paylaştıklarımı tanıdım,
Bir artist gibi rol yapan dost bildiğim canavarları.
Kendimi bildim bileli, vefalılığı şiar edindim,
Dost bildiklerimin sıkıntıları için çok çalışıp didindim.
Onlara en lezzetli taamları takdim ederken,
Ben ise geride kalan artıklarla sevinerek yetindim.
Kendimi bildim bileli,dostlarımı gönlümde ağırladım,
Onlar için çırpınıp durdum bir an bile yorulmadım.
Sevda yolunda menzil murad almak için,
Güzel görüp güzel düşünenlerle yürüdüm adım adım.
Kendimi bildim bileli, büyüklerime etmedim saygıda kusur,
Hainliği bilmeyişim yufka yüreğime dolduruyor huzur.
Allah’ın rahmet ve mağfiretinden faydalanmaz,
Tali yollarda geçmişse ömür miadı olmuşsa haşir neşir.
Kendimi bildim bileli, gülmedim hayasızca,
Zalim olup zulmetmedim insanlara insafsızca.
Dostlarım için şirin uykularımdan çok ferağat ettim,
Hiçbir karşılık beklemeden ne yaptıysam yaptım vefalıca.
Kendimi bildim bileli,vicdanımın sesine verdim kulak,
Nadasa bırakılan gönül tarları olur bereketli ve sulak.
Taşıyamazsan kendini ariflerin meclisinde,
Büyümez fidanların mevsimlerin geçer her daim kurak.
Kendimi bildim bileli, şeytanı etmedim kendime kılavuz,
Bu uçsuz bucaksız asumanı ancak Allah’tır durduran sütunsuz.
Görevli meleklerce yazılır bir bir iyilikler de kötülüklerde,
Hayır ve hasenelerle damlaya damlayadolar gönüldeki havuz.
Kendimi bildim bileli, gönüllere kurdum otağımı
Şakıyan bülbüllere yuvasını yaptırdım gönül bağını.
Şeytanı ve yolundakilerini asla ve asla sevindirmedim,
Rahmani gözyaşlarıyla erittim gönlümdeki husumet yağını.
02/Şubat/2013
Kayıt Tarihi : 2.2.2013 21:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!