Kendimi azad ediyorum senden.
kırıyorum, uzaktan ördüğüm zindan kalesinin kapılarını..
kurturacı beklemeden öyle sessiz, öylece sessiz..
diriltmemek üzere öldürüyorum duyarsız kaplerin aşklarını..
azad ediyorum kendimi, öyle sensiz, öylece sensiz..
menengiç kahvesinin kokusu asılı kalsın mancınıklarda..
güvercinler yuva yapsın avuçlarımda..
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta