Kendimi azad ediyorum senden.
kırıyorum, uzaktan ördüğüm zindan kalesinin kapılarını..
kurturacı beklemeden öyle sessiz, öylece sessiz..
diriltmemek üzere öldürüyorum duyarsız kaplerin aşklarını..
azad ediyorum kendimi, öyle sensiz, öylece sensiz..
menengiç kahvesinin kokusu asılı kalsın mancınıklarda..
güvercinler yuva yapsın avuçlarımda..
balıklıgöl’de serinlesin bağımdaki ateş..
hakkı var kalenin, buluşması olmayan aşkların elvedalarında..
Kayıt Tarihi : 21.10.2024 17:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ah! sevilmiş olduğunu bilmenin o ilahi mutluluğu her acıyı nasıl da tatlı kılıyor...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!