Sakın gelme
Ben, seni bana getiren köprüleri yıktım
Yolları toz duman ettim, şiirleri yırttım.
***
Sakın gelme
Ben, seni seven kalbimin boşluğunu yaktım
Coşkun ırmaklar gibi aktım, bendimden taştım.
***
Sakın gelme
Ben, nefsimi söküp attım
Şeytanı başımdan savdım
Dostu, düşmanı tanıdım.
***
Sakın gelme
Ben, eski ben değilim artık
Seni aştım, Hakk’a ulaştım.
Kayıt Tarihi : 16.3.2017 03:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
16 Mart 2017, Kırcaali
![Resmiye Mümün](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/16/kendimi-astim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!