Bir ip arıyorum, bir ip…
En sağlamından…
Kalınca ve acıtmayan…
Kendimi asacağım
Yağmur yağmalı dışarıda
Ardımdan tek ağlayan
Tam da şimşekler çakarken
Yırtılırken gökyüzü
Boynumu uzatacağım
Derli toplu olmalı evim
Bulaşıklar yıkanmış…
Perdelerim ütülü…
Hatta ayakkabılarım bile boyalı
Üç satırlık mektupla
Vedamı yazacağım
Hazırlık yapmalıyım
En güzel giysim hangisi
Ne renk yakışırdı soluk tenime
Bütün takılarımı takacağım
Fildişi tarağım nerede
Daha saçlarımı tarayacağım
Kimseler merak etmez beni
Aramaz hiçbir dostum
Biliyorum kapımın zili
Çalınmayacak bir hafta
Kokana kadar kalacağım
Polis gelecek önce
Ardından burnunu tıkayan savcı
Birkaç komşum diyecek ki
“Yarabbim bu ne büyük bir acı”
Sallandığım yerden duyacağım
Haberlerde çıkacağım belki de
“Bir kadın kendini astı”
Altında yaşım, semtim ve adım
Fotoğrafımı bıraktım masanın üzerine
Bulmaları için, onları yormayacağım
Ulan kahpe dünya!
Yedin bitirdin beni de
Tepinmeyeceğim artık üzerinde
Boyuma kazılan mezarımda
Rahat uyuyacağım
Şeytanım diyor bunları
El ovuşturup sinsice bekliyor
Kulağım iğfalde vesveselerden…
Defol iğrenç mahluk, çek git başımdan!
Senin lafına mı kanacağım!
Omuzumda iki melek
Dürtüyorlar oysa kalbimi
İmanımı coşturuyorlar
Sabır diyorlar, sabır…
Mükafatını verir İlahi
Tövbe ettim isyanımdan
Bundan böyle Rabbim senin
İpine asılacağım…
Kayıt Tarihi : 5.8.2008 04:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
AÇIKLAMA: Bu şiiri seyrettiğim bir filmden esinlendim. Bir kız sorunlarının içinden çıkamayınca şeytanın tuzağına düşerek kendini astı. Çünkü şeytan insanın zayıf anını kollar, sinsice onu cehenneme çekmeye çalışır. Oysa, iyi gün de, kötü gün de misafir gibidir. Ansızın gelirler ve mutlaka giderler. Ne zaman geleceğinin ve ne kadar süre ile kalacağının takdiri Yüce Rab'bimindir. Bize düşen kötü güne ' sabretmek ', iyi güne ' şükretmek' tir. Bu iki halden de bize büyük nimetler vardır. Unutmayalım ki ' Kimsesizlerin kimsesi, Rahman ve Rahim olan Allah'tır.'. O'nun verdiği canı almak yine O'na mahsustur. İnşallah her sıkıntılı anımızda her iki yanımızda olan Hafaza melekleri bizim kalbimizdeki imanı coştururlar. Sevgi ve saygılarımla. Dost kalemlerden ***************************************************************************** Ölüye hüzün soruyor ruhuma kendi canımdan ne olmak ne olmamak mor ışıklardan sıyrılmış kıpkızıl şafak. 'HEYÜLASI TÜKENMİŞSE YILDIZLARIN EY HÜZÜN SANA SUSMAK DA KONUŞMAK DA HARAM YALNIZ VE YALNIZ ÇIKIP GİTMEN GEREK ÖLÜMCÜL YANIMDAN cümle alemin sustuğu yalnız ölümlerin konuştuğu hitamı kim seriyor alnına ey mor şafaklar düşü yeri göğü inleten ey yağmur feveranı ve künbetli topraklar ülkesinde mahfuz ölü...............şekerciamca / Ramazan Adil Uysal o kadar çok yalnızlık çeker ki insan, bir ne kimse açar kapısını ne de bir can, onun tek dostu, Rabbim ve peygamberim, içindeki duygular ve tat dillerim, asılsa da, ölse de boşa gitmez; inanç, ameli salih ve kalbi selim.................................eğitimciyazar - Ölümüme An Var! - Bir nokta atmanın hayalini düşlerken bu hayat karmaşığında Hayaller, Rüyalar, Ve Yaşayamadığım sevdalar muştularken ölümü Niye titriyor ellerim Neden ağlıyor gözlerim... Gözlerimi kaçırıyorum, masamın üzerindeki yedi altmışbeşten Vay be! .. Niye böyle ürküyorum... Hani ölünce herşey bitecekti, Hani sıkınca bir kurşun kafama Ne sahte sevdaların tılsımı Ne ihanetler Ne yıldızlı gecelerde döktüğüm gözyaşları kalmayacaktı... Niye böyle titriyorum Allah'ım Niye böyle üzülüyorum Hani çektiklerimin yanında daha hafifti tetiğe dokunmak Bir anda bitiriverecektik işi Tek mermiyi şarjöre koyup namluya sürerken niye gözlerim ağlıyor Ve hala o vefasızın hayalleri niye gözlerimin önüne geliyor... O değil miydi beni bu hallere düşüren Evet... Biraz sonra öleceğim Her şey bitecek Her şey bir tek kurşunun bu sevda uğruna başımın derinliklerine gömülmesiyle bitecek Ölümüme an var, Etraf karanlık, esrarengiz Belki son yudumunu çekiyorum zehir gibi acı, şekersiz çayımın Belki son kez çekiyorum ciğerlerime kadar cigarayı Ölümüme an var, Belki anlaşılmadığım şu hayatta Son satırlarımı yazıyorum.. Belkide... Belkide son kez ağlıyor, son kez seni anıyorum.. Belki son dakikalarımı yaşıyorum... Ölümüme an var sevdiğim Elveda aşklar Elveda yalan sevdam Elveda ihanetler Elveda sevdiğim Elveda! ........................................................................Hayali / İsa Erkol
![Mücella Pakdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/05/kendimi-asacagim.jpg)
Birde gerçekten kendinizi asacağınızı sanıp korktum! İyiki melekler var! Öyle değilmi? Tam puan!
Ama bence kadınların ne kadar gururlarına düşkün olduklarını anlattığınız dörtlükte en ilginciydi.Ölüme giderken komşularının arkasından pis dememeleri için tabağı çanağı yıkamayı düşünen bir kadının portresi...Bir erkek için mizahî bir yalaşım tarzı; fakat bayanlar için düşünülmesi gereken bir ayrıntı...Kadın ile erkek arasındaki ayrımı en basit şekilde ortaya koyan bu tesbitinizden dolayı da sizi ayrıca kutluyorum Sayın Pakdemirli....
Saygılarımla....
Omuzumda iki melek
Dürtüyorlar oysa kalbimi
İmanımı coşturuyorlar
Sabır diyorlar, sabır…
Mükafatını verir İlahi
Tövbe ettim isyanımdan
Bundan böyle Rabbim senin
İpine asılacağım…
yüreklerde sevgisi eksik olmasın... kaRmaşa içindeki Ruhun cok narin bir anlatımı kaleminizden akan cıkış yoluna teşekkürler ustadım sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (94)