Kendimi arıyorum,
Köşe bucak
Buldukça vuruyorlar
O bir taş bu bir kürek
Acıyor inadına
Kan revan ve acı
Gözyaşları ve hüzün..
Her yerde
Kendimi arıyorum..
Saklanmışım ben
Korkuyor cimcime
Onlar olmadım diye
Benzemiyorum
Olmuyorum vay
Ne dinim
Ne rengim
Nede ruhum
Kendimi arıyorum
Bir gün işte o gün
Meyva verdim diye
Görmek istemedikleri
Ben değişmiş gibi
Tonlarca taş
En sevdiklerimden
Attıda attı mübarek
Acımadan vurdular
İri iri taşlar
Dost bildiklerim
Hepsi tanıdıktı.
Kendimi ariyorum..
Bakmadığım yer yok
Aynada konuşuyorum
Merhaba tatlım
Buldum sanırım
Taş atmıyor
Bu kesin benim.....
Aynur Durmuş
Kayıt Tarihi : 5.4.2020 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!