Kendimi Arıyorum

Kendimi arıyorum
Pulsuz bir mektubun adresi bilinmeyen rüzgarlarında,
Bazen kimliği bulunmamış düşlerin yolculuğunda.

Kırık bir şarkı gibiyim kararsız
Dört mevsimin sokak aralarında.
Kimisi yüzünü güneşe dönmüş
Kimi kapalı perdelerin ardında.
Ama…hepsi saklanmış aynı şarkının nakaratında.

Kendimi arıyorum
Buğulanmış albümlerin katmer katmer dökülen yapraklarında,
Biraz mahcup, toprakların yağmur kokan kırılganlıklarında.

Gülüşünde yaralar saklayan
Yazgımı düşlüyorum sararmış gecelerde.
Ne Leylası olabiliyorum sevdaların
Nede çöllerde hasretin damlası.
Yeminliyim sanki susuzluktan ölmeye.

Kendimi arıyorum
Bayramlığını giymiş çocukluğumun adımlarında,
İçinden nice güneşler doğacak sihirli kutularda.

Tüm gayretim bir çocuğun saçlarına dokunabilmek.
Martı ürkekliğinde ki hayallerini
Deniz suyuyla yıkayabilmek,
Ve güneşe sormak
Yalınayak karanlıklarda koşabilirmiyim diye…

Başka bir adı varmıdır
Gözlerine menekşe yerleştirilmiş hüzünlerin.
Kim anlatabilr geceye sığmayan düşlerin göğsünde uyumayı.
Bir çocuktan başka kim başarabilir
Tebessümleri paylaşmayı.

Kendimi arıyorum
Sessiz bir ıslığın gökyüzüne sürgünlüğünde.
Avuçlarımdan doğan güneş dans ederken okyanuslarla.
Ruhuma süzülüyor şimdi gümüşi şafaklar,
Zümrüt-ü anka kuşunun kanatlarında
Yeniden doğuyorum her şafağın aydınlığında.