Günlerdir yoktum biliyorum... Yalnızlığıma kavuşup, yalnızlığıma sığınıp kalabalığa katıyordum kendimi... En güzelini yaşıyordum yalnızlığın... Varlığımı kalabalığın çoğulluğuna katıp tekilliğimi çoğaltıyordum... Tekilliğimi çoğaltırken içimdeki çoğulluktan arınıyordum... Sonra yine o çoğullukla tümleniyordum...
Ne demişler ‘Kendini bulmanın en kolay, en etkili yolu kendinden kaçmaktır! ’. Böyle mi demişler? Kim demiş? Laf aramızda ben dedim sanırım, yine özene bezene bir cümle, bir anlam kattım hayat diline, hayatımın diline... Yine bir felsefe yarattım kendimce... Kendimi aşarak... Kendimden taşarak...
Peki niye? Nedir bu cümlenin altındaki anlam? Kendimden kaçmak... Kendimi bulmak... Kendimden çıkıp kendime dışarıdan bakmak... Kendi içimde cevaplarını bulamadığım sorgulamalarımı dışarıdan üçüncü bir göz olarak görmek, cevaplamak... Kendi savunma mekanizmalarımı yıkmak... Kendi duvarlarımı yine kendim yıkmak... Subejktifliğimden arınarak objektifliğimi yakalamak...
Nerden nereye? Aslında bugün bambaşka duygu ve düşüncelerle yazmaya başlamıştım, başka bir olayı, başka bir konuyu ele alacaktım tüm toplumsal duyarlılığımla... Yine hayattaki acılı yansımalarına dem vuracaktım insanoğlunun... Yine isyanlı tepkimelerle dolup taşacaktı satırlarım... Yine kalabalıktan biri olacaktım, kalabalığa dışardan bakıp kalemine yansıtan... Yine sosyal olacaktım... Olmadı... Bu kez kalabalığın çoğulluğundan çıkıp kendimin tekilliğine ulaştı satırlarım.... Sosyallikten çıkıp kişisel psikolojime indirgendi cümlelerim... Aslında normal ve son derece doğal... Toplumsallaşmanın temeli bireyleşmeyle atılır... Bugün izninizle bireyleşeceğim... Bencilleşmeden....
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
yüreğ,n,ze sağlık
Ne demişler ‘Kendini bulmanın en kolay, en etkili yolu kendinden kaçmaktır! ’. Böyle mi demişler? Kim demiş? Laf aramızda ben dedim sanırım, yine özene bezene bir cümle, bir anlam kattım hayat diline, hayatımın diline... Yine bir felsefe yarattım kendimce... Kendimi aşarak... Kendimden taşarak...
tebrikler,,mükemmel anlatım,,emeğinize sağlık
Funda hanım;Şunu hiç birimiz unutmamalıyızki
hayat her zaman 'ben' merkezlidir,insan he şeyden,herkesten kaçabilir ama kendinden asla,kaçtım dediğiniz yerde ilk karşılaştığınız yüz sizin siz olan yüzünüzdür.Bir zamanlar bende sizingibi kaçmaya çalıştım,terki diyar eyledim ve sonunda;
Ne farkeder uzaklara gitsemde,
Ateş yüreğimde,çile ensemde,
Gurbeti vatana tercih etsemde,
Kaçamam kendimden,ben yine benim,
Gölgem gibi sanki,bahtım,kaderim.
Diye başlayan bir şiiri;
Mapusane sanki şu sonsuz alem,
Tel örgü içinde tutsaktır gayem,
Beni hiç kimseler anlamaz madem,
Eyyy sahte büyücü bahtımdan el çek,
Sar beni hakikat,sev beni gerçek.
diyerek O kaçtığım kendmi Hacı Bektaşın dediği gibi;
Hararet nardadır saçta değildir,
Keramet hırkada taçta değildir,
Her ne arar isen kendinde ara,
Kudüste,Mekkede,Haçta değildir,
dediği gibi,Kendi gönül deryama daldığım zaman gördümkü,o dışarıda zannettiğim her şey benim kendi içimden başka yer değilmiş.Sizinde içinizdeki kargaşanın çözülüp gönlünüzün ferahlamasını,kendi içinizdeki kendinizi bulmanızı diliyor,Saygılarımı yolluyorum
Sürükleyici ve etkileyici bir yazı...Kaleminiz çok iyi...Konuşur gibi anlatıyorsunuz...Tebrikler...Saygılarımla...
Çok güzel canım.Tebrik ediyorum.Kalemin daim olsun.Sevgilerimle Mahperi KOÇ
Yol haritanı kabataslak da olsa çiz kendini arayan kız.... Hem de güvenle çiz... Çünkü bu haritanın en keskin yerlerinde ve en yüksek yamaçlarında bizler _ yani senin insani değerler dediğin benimse dostluk şanıyla zenginleşridiğim_ olacağız hepp.....
Belki bir demli çay kıvamında, belki yağmur bulutlu duyguların ıslaklığında, belki mavinin sevgi dolu renginde.. Yani mutlulukda ve hüzünde ama hep insani ve dost sıcaklığıyla hayat kapılarımızın önünde bekliyor olacağız...
Sen mizanını dengeye oturtmak için kalemini ve yüreğini hep çalışır durumda bırak biz seni takip etmeye devam edeceğiz.... Yaramaz yanının arkasına olgun kişiliğini saklayan kız....
Çok güzeldi çok ...SEVGİLER....
yaşamak..
bir ağaç gibi tek ve hür..
bir orman gibi kardeşçesine...
INSANINN EN DURUST EN SAMIMI ARKADASI KENDISI GALIBA ONDAN NE SIR SAKLANABILINIR NEDE KACILABILIR DEGILMI
Teprikler paylaşım bu işte
SIZ BILDIGINIZ YOL HARITASINI CIZIN KENDI YASYIS TARZINIZA GÖRE
KI HER INSANIN YOL HARITASI OLMALI YASADIGI SÜRECE ELINDE :-)
TSK LER VE TBRK LER FUNDA
GERCEKTEN MAKALE-HIKAYE-VE SIIRLERDE BASARILISINIZ
SEVGILER
CEM
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta