Kendimi Ararken Şiiri - Mert Terzibaşı

Kendimi tanımaya çıktım kalbimin yollarında
Kendimi ararken seni buldum kalbimin bi yerinde
Öyle güzel parlıyodun ki;
Kendimi aramak için yola çıktığımı unuttum
Rüzgarına kapıldım,gönlüne demirledim,saçlarına takıldım
Kendimi unuttum,sana vuruldum...
Oysa seni aramıyordum ki ben!
Kendimi,hayallerimi;
DüŞümdeki hiç büyümeyen çocuğu arıyodum ben...
Kalbimin derinliklerinde;
Birşeyler görmeyi umuyodum kendime dair
Kendimde arıyodum yanlışları;
Çünkü biliyodum ki:
Gözleri kapatmak gerekirdi bazen görebilmek için...
Bazende dünyaya sırtını dÖnmek...
Kendimi bulmaya çalıştım kalbimde
Hiçbir sürpriz beklemeden;
Oysa hayat bir sürprizler topluluğuydu
En büyük sÜrprizide sendin kalbimin orta yerinde...
Kendimi aramaya çıkmıştım;
Kendimi kaybettiğimi anlamadan önce...