Hiç ağlamadım
çok yaklaştım
toprağa bereket olacaktım
Aklımdan
keskin acılarımdan hep kaçtım
hiç ağlamadım
çok yaklaştım
ilk yağmura karıştım
Peşimden koşan rüzgar
içimde esen fırtınalar
ve yaşanamayanlar
sel oldu bedenimde
kendimi
ağlarken
yakaladım.
15.11.2002
Erzincan
Kayıt Tarihi : 15.4.2003 14:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)