Göklerden zembille sanki düşmüşüm
Hayatın içinde buldum kendimi
Kimsem yoktur kaderime küsmüşüm
Sorunlar içinde buldum kendimi
Dünyanın kucağına düştüğüm zaman
Hayata başladım vermedi aman
Yahşi gün görmedim çattı hep yaman
Boş hayaller ile yıktım bendimi
Bazen yokuş çıktım bazende iniş
Hep kaşlar çatıktı görmedim gülüş
Hazırlan dediler yaklaştı dönüş
Sorunlar içinde buldum kendimi
İbrahim der anlamadım bir şeyler
Hakkı hakikati haykırır söyler
Mahşerde hesap var ağalar beyler
Boş hayallerle yıktım bendimi
Kayıt Tarihi : 22.6.2016 16:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/22/kendimi-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!