Kim var yanında, aynaya baktığında anla.
En çok dostu olan da sen, hiç eni olmayan da.
Bir ölüm ciddiyeti kollarında, parmak uçların
hayat kovalamakta...
El bebek gül bebek gelmemişsin,
yirmi basamak merdiveni tek tepmişsin.
Kim öldürebilir yıllanmış tekliğini?
Kimden medet umarsın, heyecanların sahi mi?
Hayat bazen mutluluk gösterir,
vitrindekini umutlarla alamazsın.
Sadece bana bak!
Sen yalnız beni görüyorsun.
Bense aynayı, yalnızız biliyorsun.
Kayıt Tarihi : 22.10.2019 01:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!